دیروز برای پروفسور از تو گفتم. صدایم لرزید، نگاهم لرزید و بغض نشست توی گلویم. آنجا فهمیدم یک حسهایی در زندگی هیچوقت فراموش نمیشوند. حتی اگر کمرنگ شوند و غبار بگیرند باز هم وجود دارند، الی یوم القیامه.
عنوان : علیرضا بدیع
درباره این سایت